Η έννοια της απαίτησης χρέους στο πλαίσιο των πλειστηριασμών περιλαμβάνει τη νομική διεκδίκηση από τους πιστωτές για ανάκτηση οφειλόμενων κεφαλαίων μέσω της πώλησης των δημοπρατούμενων περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη.

Αυτή η διαδικασία επηρεάζεται σημαντικά από διάφορους νόμους και κανονισμούς, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων ενημερώσεων στον πτωχευτικό κώδικα. Συγκεκριμένα, η εισαγωγή της προσωπικής πτώχευσης για πρώτη φορά στον πτωχευτικό κώδικα του 2020 έχει αποσαφηνίσει το πλαίσιο εντός του οποίου γίνεται η διαχείριση των απαιτήσεων οφειλών μετά από πλειστηριασμούς.

Αυτό το νομικό πλαίσιο διασφαλίζει ότι οι πιστωτές έχουν μια δομημένη διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσουν όταν επιδιώκουν να ανακτήσουν χρέη από τα έσοδα δημοπρατούμενων περιουσιακών στοιχείων, ευθυγραμμιζόμενη με τις ευρύτερες προσπάθειες εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της πτώχευσης.

Η νομική διαδικασία για τη διεκδίκηση χρέους από τους πιστωτές μετά τη δημοπρασία ενός περιουσιακού στοιχείου διέπεται από ειδικούς κανονισμούς για τη διασφάλιση της δικαιοσύνης και της διαφάνειας. Ένα κρίσιμο βήμα σε αυτή τη διαδικασία είναι η έκδοση διαταγής πληρωμής, μια δικαστική απόφαση που επιτρέπει στους πιστωτές να ξεκινήσουν τον πλειστηριασμό των περιουσιακών στοιχείων ενός οφειλέτη για την ανάκτηση οφειλόμενων κεφαλαίων. Συχνά προηγούνται υποχρεωτικές δικαστικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της απαίτησης να διεξάγονται όλοι οι πλειστηριασμοί ηλεκτρονικά όπως ορίζει ο Ν. 4512/2018. Αυτό όχι μόνο απλοποιεί τη διαδικασία της δημοπρασίας, αλλά διασφαλίζει επίσης ότι όλοι οι πιθανοί αγοραστές έχουν ίση πρόσβαση στην προσφορά για τα δημοπρατούμενα περιουσιακά στοιχεία, αυξάνοντας έτσι δυνητικά τα έσοδα που διατίθενται για τη ρύθμιση των χρεών.

Ο ρόλος των εσόδων από πλειστηριασμούς στη ρύθμιση των χρεών είναι καθοριστικός, καθώς λειτουργεί ως η κύρια πηγή για τους πιστωτές να ανακτήσουν τα ποσά που τους οφείλονται. Τα έσοδα από τη δημοπρασία διανέμονται σύμφωνα με μια προκαθορισμένη νομική ιεραρχία, η οποία συνήθως δίνει προτεραιότητα στους εξασφαλισμένους πιστωτές. Αυτή η διαδικασία αποτελεί μέρος των ευρύτερων νομικών και οικονομικών μηχανισμών που έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης και την πρόληψη της οικονομικής δυσπραγίας τόσο για άτομα όσο και για οντότητες. Για παράδειγμα, ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών χρησιμεύει ως εργαλείο έγκαιρης παρέμβασης για να βοηθήσει τους οφειλέτες να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές τους δυσκολίες πριν φτάσουν στο σημείο ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου διεξάγονται πλειστηριασμοί, η εστίαση μετατοπίζεται στη μεγιστοποίηση των εσόδων από τη δημοπρασία για την κάλυψη όσο το δυνατόν περισσότερων από τις εκκρεμείς οφειλές, μια πρόκληση που απαιτεί προσεκτικό νομικό και οικονομικό σχεδιασμό.

Προκλήσεις και Λύσεις σε Απαίτηση Οφειλών μετά από Δημοπρασία

Μία από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πιστωτές στη διεκδίκηση του χρέους μετά από μια δημοπρασία είναι να διασφαλίσουν ότι τα έσοδα από τη δημοπρασία επαρκούν για την κάλυψη των ανεξόφλητων οφειλών. Η εισαγωγή της προσωπικής πτώχευσης στον πτωχευτικό κώδικα του 2020 έχει προσθέσει επίπεδα πολυπλοκότητας σε αυτή τη διαδικασία. Οι πιστωτές πρέπει τώρα να πλοηγηθούν στο νεοσύστατο πλαίσιο, το οποίο περιλαμβάνει την ιεράρχηση των απαιτήσεων και τη δυνατότητα προσωπικής προστασίας κατά της πτώχευσης για τους οφειλέτες, γεγονός που περιπλέκει τη διαδικασία ανάκτησης. Επιπλέον, οι τεχνολογικές εξελίξεις που επιτρέπουν την ηλεκτρονική διεξαγωγή δημοπρασιών, ενώ εξορθολογίζουν τη διαδικασία, εισάγουν επίσης νέες προκλήσεις όσον αφορά τη διασφάλιση δίκαιων και διαφανών διαδικασιών.

Οι βασικές προκλήσεις περιλαμβάνουν:

- Πλοήγηση στις πολυπλοκότητες που εισάγει ο πτωχευτικός κώδικας του 2020.

- Εξασφάλιση επαρκών εσόδων από πλειστηριασμούς για την κάλυψη ληξιπρόθεσμων οφειλών.

- Αντιμετώπιση των επιπτώσεων των προσωπικών δηλώσεων πτώχευσης.

- Προσαρμογή στην ηλεκτρονική διεξαγωγή των πλειστηριασμών και διασφάλιση της διαφάνειας.

Για την προστασία των συμφερόντων τους κατά τη διαδικασία του πλειστηριασμού, οι πιστωτές πρέπει να χρησιμοποιούν στρατηγικά μέτρα. Μια τέτοια στρατηγική περιλαμβάνει την προσεκτική παρακολούθηση της διαδικασίας της δημοπρασίας για να διασφαλιστεί ότι διεξάγεται δίκαια και αποφέρει τα υψηλότερα δυνατά έσοδα. Αυτό περιλαμβάνει την επαγρύπνηση σχετικά με την ηλεκτρονική διεξαγωγή των πλειστηριασμών, η οποία, παρά τα οφέλη της, απαιτεί ενδελεχή κατανόηση και προσαρμογή από τους πιστωτές. Μια άλλη στρατηγική είναι να συμμετάσχουν σε προληπτικές διαπραγματεύσεις με τον οφειλέτη πριν από τη δημοπρασία, πιθανώς να συμφωνήσετε σε έναν διακανονισμό που θα μπορούσε να αποτρέψει την ανάγκη για πλειστηριασμό περιουσιακών στοιχείων. Οι πιστωτές θα πρέπει επίσης να εξετάσουν το ενδεχόμενο εξασφάλισης νομικών συμβουλών για να περιηγηθούν στην πολυπλοκότητα του νέου πτωχευτικού κώδικα και να κατανοήσουν τα δικαιώματα και τις προτεραιότητές τους στη διαδικασία ανάκτησης χρέους.

Οι αποτελεσματικές στρατηγικές περιλαμβάνουν:

- Στενή παρακολούθηση της διαδικασίας του πλειστηριασμού για δικαιοσύνη και διαφάνεια.

- Συμμετοχή σε προληπτικές διαπραγματεύσεις με τον οφειλέτη.

- Εξασφάλιση νομικών συμβουλών για την πλοήγηση στην πολυπλοκότητα του πτωχευτικού κώδικα.

Όταν τα έσοδα του πλειστηριασμού είναι ανεπαρκή για την κάλυψη των χρεών, οι πιστωτές έχουν στη διάθεσή τους πολλά ένδικα μέσα. Ο πτωχευτικός κώδικας του 2020 παρέχει ένα σαφές πλαίσιο για αυτές τις καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας άσκησης πρόσθετων νομικών ενεργειών κατά του οφειλέτη για την ανάκτηση του υπολοίπου χρέους. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την υποβολή αξίωσης για την κήρυξη της πτώχευσης του οφειλέτη, η οποία μπορεί στη συνέχεια να προκαλέσει μια σειρά νομικών προστασιών για τον πιστωτή, όπως προστασία κατοικίας και αναστολή οποιωνδήποτε περαιτέρω νομικών ενεργειών κατά του πιστωτή, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής τυχόν εν εξελίξει πλειστηριασμών. Επιπλέον, οι πιστωτές μπορούν επίσης να διερευνήσουν την επιλογή συμμετοχής σε μεταγενέστερους πλειστηριασμούς ή πωλήσεις άλλων περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, όπως ρυθμίζεται από τον πτωχευτικό κώδικα.

Τα διαθέσιμα ένδικα μέσα περιλαμβάνουν:

- Κατάθεση αξίωσης για κήρυξη πτώχευσης του οφειλέτη.

- Συνέχιση πρόσθετων νομικών ενεργειών για την είσπραξη του υπολοίπου χρέους.

- Συμμετοχή σε μεταγενέστερους πλειστηριασμούς ή πωλήσεις των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη.