Η διάσπαση είναι μαζί με την μετατροπή και τη συγχώνευση οι 3 μορφές εταιρικών μετασχηματισμών, οι οποίες περιγράφονται στον Ν.4601/2019.

Διάσπαση είναι η διαδικασία με την οποία τα περιουσιακά στοιχεία και οι υποχρεώσεις μίας εταιρείας, η οποία λύνεται χωρίς εκκαθάριση, μεταβιβάζονται σε δύο τουλάχιστον (υφιστάμενες ή νεοϊδρυόμενες) εταιρείες. Η διάσπαση διακρίνεται, περαιτέρω, κατά τον νέο νόμο ως εξής:

1. 1. Κοινή διάσπαση
   2. Μερική διάσπαση
   3. Απόσχιση κλάδου

Η διαφορά τους έγκειται στο γεγονός ότι, ενώ στην κοινή διάσπαση μεταβιβάζεται το σύνολο της περιουσίας της διασπώμενης εταιρείας, στη μερική διάσπαση και στην απόσχιση κλάδου μεταβιβάζονται μόνον τα περιουσιακά στοιχεία και οι υποχρεώσεις που σχετίζονται με έναν συγκεκριμένο κλάδο της (π.χ εάν μια εταιρεία διατηρεί έναν παραγωγικό και έναν εμπορικό κλάδο, μπορεί να μεταβιβαστεί ο ένας εκ των δύο αυτών κλάδων).

►Η κοινή διάσπαση πραγματοποιείται με απορρόφηση, με σύσταση νέων εταιρειών, με απορρόφηση και με σύσταση μίας ή περισσοτέρων νέων εταιρειών. 

Κοινή διάσπαση με απορρόφηση είναι η πράξη με την οποία η εταιρεία (διασπώμενη), ύστερα από τη λύση της, χωρίς να τεθεί σε εκκαθάριση, μεταβιβάζει σε άλλες υφιστάμενες εταιρείες (επωφελούμενες) το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων της έναντι απόδοσης στους μετόχους ή στους εταίρους της, εταιρικών συμμετοχών των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

Κοινή διάσπαση με σύσταση νέων εταιρειών είναι η πράξη με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη), ύστερα από λύση της, χωρίς να τεθεί σε εκκαθάριση, μεταβιβάζει σε άλλες εταιρείες που συνιστώνται ταυτόχρονα (επωφελούμενες), το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεών της έναντι απόδοσης στους μετόχους ή τους εταίρους της, εταιρικών συμμετοχών των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

Κοινή διάσπαση με απορρόφηση και με σύσταση μίας ή περισσοτέρων νέων εταιρειών είναι η πράξη με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη),  ύστερα από λύση της, χωρίς να τεθεί σε εκκαθάριση, μεταβιβάζει εν μέρει σε μία ή περισσότερες υφιστάμενες εταιρείες (επωφελούμενες με απορρόφηση) και εν μέρει σε μία ή περισσότερες εταιρείες που συνιστώνται ταυτόχρονα (επωφελούμενες με σύσταση), το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων της έναντι απόδοσης στους μετόχους ή στους εταίρους της, εταιρικών συμμετοχών των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

►Η Μερική διάσπαση πραγματοποιείται με απορρόφηση, με σύσταση μίας ή περισσοτέρων νέων εταιρειών.

Μερική διάσπαση με απορρόφηση είναι η πράξη με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη) χωρίς να λυθεί, μεταβιβάζει σε μία ή περισσότερες υφιστάμενες εταιρείες (επωφελούμενες), τον καθορισμένο ή τους καθορισμένους στο σχέδιο σύμβασης μερικής διάσπασης κλάδο ή κλάδους δραστηριότητας, με τη διάθεση στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας εταιρικών συμμετοχών της επωφελούμενης ή των επωφελούμενων εταιρειών και  ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

Μερική διάσπαση με σύσταση νέας εταιρείας ή νέων εταιρειών είναι η πράξη, με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη), χωρίς να λυθεί, μεταβιβάζει σε μία ή περισσότερες εταιρείες που συνιστώνται ταυτόχρονα (επωφελούμενες) τον καθοριζόμενο ή τους καθοριζόμενους στο σχέδιο διάσπασης κλάδο ή κλάδους δραστηριότητας, με τη διάθεση στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας εταιρικών συμμετοχών της επωφελούμενης ή των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

Μερική διάσπαση με απορρόφηση και με σύσταση νέας εταιρείας ή νέων εταιρειών είναι η πράξη, με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη) χωρίς να λυθεί, μεταβιβάζει, εν μέρει σε μία ή περισσότερες υφιστάμενες εταιρείες (επωφελούμενες με απορρόφηση) και εν μέρει σε μία ή περισσότερες εταιρείες που συνιστώνται ταυτόχρονα (επωφελούμενες με σύσταση) τον καθοριζόμενο ή τους καθοριζόμενους στο σχέδιο σύμβασης διάσπασης κλάδο ή κλάδους δραστηριότητας, με τη διάθεση στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας εταιρικών συμμετοχών των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως  ποσού σε μετρητά, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στους μετόχους ή στους εταίρους της διασπώμενης εταιρείας ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

► Η απόσχιση κλάδου πραγματοποιείται  είτε με απορρόφηση, είτε με σύσταση μίας ή περισσοτέρων νέων εταιρειών, είτε με απορρόφηση και με σύσταση μίας ή περισσοτέρων νέων εταιρειών.

Η απόσχιση κλάδου με απορρόφηση είναι η πράξη, με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη) χωρίς να λυθεί, μεταβιβάζει σε μία ή περισσότερες υφιστάμενες εταιρείες (επωφελούμενες) τον καθοριζόμενο ή τους καθοριζόμενους στο σχέδιο σύμβασης διάσπασης κλάδο ή κλάδους δραστηριότητας, με τη διάθεση σ’ αυτήν εταιρικών συμμετοχών της επωφελούμενης ή των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στη διασπώμενη εταιρεία ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

Η απόσχιση κλάδου με σύσταση νέας εταιρείας ή νέων εταιρειών είναι η πράξη, με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη) χωρίς να λυθεί, μεταβιβάζει, σε μία ή περισσότερες εταιρείες που συνιστώνται ταυτόχρονα (επωφελούμενες) τον καθοριζόμενο ή τους καθοριζόμενους στο σχέδιο διάσπασης κλάδο ή κλάδους δραστηριότητας, με τη διάθεση σ’ αυτήν εταιρικών συμμετοχών της επωφελούμενης ή των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στη διασπώμενη εταιρεία ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

Η απόσχιση κλάδου με απορρόφηση και με σύσταση νέας εταιρείας ή νέων εταιρειών είναι η πράξη, με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη) χωρίς να λυθεί, μεταβιβάζει εν μέρει σε μία ή περισσότερες υφιστάμενες εταιρείες (επωφελούμενες με απορρόφηση) και εν μέρει σε μία ή περισσότερες εταιρείες που συνιστώνται ταυτόχρονα (επωφελούμενες με σύσταση) τον καθοριζόμενο ή τους καθοριζόμενους στο σχέδιο σύμβασης διάσπασης κλάδο ή κλάδους δραστηριότητας, με τη διάθεση σε αυτήν εταιρικών συμμετοχών των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το 10% της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στη διασπώμενη εταιρεία ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ

Ο νόμος 2190/1920 και συγκεκριμένα στο άρθρο 85, αναφέρει τα αποτελέσματα της διάσπασης, που είναι τα εξής:

1. Από την καταχώρηση στο μητρώο ανωνύμων εταιρειών της εγκριτικής απόφασης της διάσπασης, που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 84, επέρχονται αυτοδίκαια και ταυτόχρονα, χωρίς καμία άλλη διατύπωση, τόσο για τις εταιρείες που συμμετέχουν στην διάσπαση, όσο και έναντι τρίτων, τα ακόλουθα αποτελέσματα:

► Η μεταβίβαση του συνόλου της περιουσίας (ενεργητικού και παθητικού) της διασπώμενης εταιρείας στις επωφελούμενες εταιρείες, περιλαμβανομένων των διοικητικών αδειών που έχουν εκδοθεί υπέρ της διασπώμενης εταιρείας και αφορούν τη μεταβιβαζόμενη περιουσία. Η μεταβίβαση αυτή γίνεται υπό μορφή μεριδίων και σύμφωνα με την κατανομή που προβλέπεται στο σχέδιο διάσπασης της παρ. 2 του άρθρου 82 ή από τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 82.

► Οι μέτοχοι της διασπώμενης εταιρείας γίνονται μέτοχοι μιας ή περισσοτέρων επωφελούμενων εταιρειών, σύμφωνα με την κατανομή που προβλέπεται από το σχέδιο σύμβασης διάσπασης της παρ. 2 του άρθρου 82,

► Η διασπώμενη εταιρεία παύει να υπάρχει.

2. Οι εκκρεμείς δίκες συνεχίζονται αυτοδικαίως από τις επωφελούμενες εταιρείες ή κατ’ αυτών, κατά την προβλεπόμενη κατανομή από το σχέδιο σύμβασης διάσπασης της παρ. 2 του άρθρου 82 ή από τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 82, χωρίς καμία ειδικότερη διατύπωση από μέρους των εταιρειών αυτών για τη συνέχιση, χωρίς να επέρχεται βιαία διακοπή της δίκης και χωρίς να απαιτείται δήλωση για την επανάληψή τους.
3. Οι προβλεπόμενες από την ισχύουσα νομοθεσία ιδιαίτερες διατυπώσεις για την μεταβίβαση ορισμένων περιουσιακών στοιχείων ισχύουν και στην περίπτωση διάσπασης.
4. Οι μετοχές επωφελούμενης εταιρείας δεν ανταλλάσσονται με μετοχές της διασπώμενης εταιρείας που κατέχονται:

► Είτε από την ίδια την επωφελούμενη εταιρεία, είτε από πρόσωπο που ενεργεί στο όνομά του, αλλά για λογαριασμό της εταιρείας αυτής.

► Είτε από την ίδια διασπώμενη εταιρεία, είτε από πρόσωπο που ενεργεί στο όνομά του, αλλά για λογαριασμό της εταιρείας αυτής.

ΣΧΟΛΙΟ 

 Το σημερινό άρθρο δε γράφτηκε τυχαία. Γράφτηκε με αφορμή το τραγικό γεγονός του δυστυχήματος στα Τέμπη. Θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε μέσα από την επιλογή της διάσπασης, τι έχει συμβεί στους σιδηροδρόμους, λαμβάνοντας υπόψη το τραγικό γεγονός του δυστυχήματος στα Τέμπη. Θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε μέσα από την επιλογή της διάσπασης, τι έχει συμβεί στους σιδηροδρόμους, και πώς φτάσαμε ως εδώ. Ό,τι γίνεται στην Ελλάδα έχει προηγηθεί στην Ευρώπη. Θα αναφερθούμε στην Μεγάλη Βρετανία όπου συντελέστηκαν τραγικά δυστυχήματα που οφείλονται στην διάσπαση της εταιρείας και στις παρενέργειες που προήλθαν από αυτό το γεγονός (μείωση της ασφάλειας λόγω της μείωσης του κόστους, μείωση της συντήρησης στις υποδομές κ.τ.λ).

Τέσσερα δυστυχήματα ανάμεσα στο 1997 και το 2002 άλλαξαν την αντίληψη για την ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων στη Βρετανία. Στη Μεγάλη Βρετανία το σιδηροδρομικό δίκτυο σε μεγάλο βαθμό λειτουργούσε έως το Β’ παγκόσμιο πόλεμο στη βάση ιδιωτικών εταιρειών. Στην εικοσαετία 1927-1947 κυριαρχούσαν τέσσερις μεγάλες σιδηροδρομικές εταιρείες.

Όμως το 1948 οι σιδηρόδρομοι στη Βρετανία εθνικοποιήθηκαν, τμήμα του μεγάλου μεταπολεμικού κύματος εθνικοποιήσεων, και διαμορφώθηκε μία εταιρεία που είχε περίπου το σύνολο των σιδηροδρόμων υπό δημόσιο έλεγχο. Ήταν η British Rail.

Ανάμεσα στο 1994 και το 1997 οι βρετανικοί σιδηρόδρομοι ιδιωτικοποιήθηκαν. Κομμάτι της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης ήταν η διάσπαση της εταιρείας σε διαφορετικούς κλάδους που πωλήθηκαν χωριστά.  

Τα δύο πρώτα δυστυχήματα του 1997 και του 1999 είχαν συνολικά 38 νεκρούς και 556 τραυματίες. Στο πρώτο δυστύχημα δεν λειτούργησε το σύστημα αυτόματης προστασίας τρένου, επειδή ο οδηγός δεν ήταν εκπαιδευμένος στον χειρισμό του. Στο δεύτερο δυστύχημα, αγνοήθηκε ένα σήμα κινδύνου, όμως ρόλο έπαιξε ότι το τρένο δεν ήταν εφοδιασμένο με ένα σύστημα αυτόματης προστασίας (που θα σταματούσε αυτόματα το τρένο). Επίσης αναδείχθηκαν σοβαρά ελλείμματα στην εκπαίδευση.

Στο τρίτο δυστύχημα το 2000 στο Χάτφιλντ, αιτία  ήταν η κόπωση υλικού στις γραμμές, με αποτέλεσμα να έχουν ρωγμές που οδήγησαν στον εκτροχιασμό του τρένου. Αποτέλεσμα 4 θάνατοι και 70 τραυματίες.

Και τα τρία δυστυχήματα επέτειναν την δυσπιστία της κοινωνίας για την ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων. Και για τα τρία δυστυχήματα παράμετρος ήταν η μειωμένη επένδυση σε τομείς που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια, επειδή αυξημένη επένδυση θα σήμαινε αυξημένα κόστη και μειωμένα περιθώρια κέρδους.

Παρότι δεν ακυρώθηκε πλήρως η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων, και τα τρένα παραμένουν ιδιωτικά, οι υποδομές επανήλθαν στον έλεγχο του κράτους που έχει υπό τον έλεγχό του την εταιρεία Network Rail. Παρότι και αυτή αρχικά έδινε εργολαβίες συντήρησης σταδιακά άρχισε να αναπτύσσει τη δική της ικανότητα να εκτελεί αυτή τα έργα. Καθοριστικό ήταν ένα τέταρτο δυστύχημα, που έγινε στις 10 Μάιου 2002 στο Πότερς Μπαρ, στο Χέρφοντσιρ με 7 νεκρούς και 76 τραυματίες. Η αιτία ήταν ο εκτροχιασμός που οφειλόταν σε κακή συντήρηση της γραμμής από τον εργολάβο που είχε αναλάβει το έργο. Έκτοτε αποφασίστηκε μεγάλο μέρος της συντήρησης να γίνεται από την ίδια την Network Rail.

Στη Βρετανία οι έρευνες της κοινής γνώμης έχουν δείξει ότι σημαντικό μέρος του κοινού εξακολουθεί να είναι υπέρ της πλήρους εθνικοποίησης των σιδηροδρόμων.

Στην Σκωτία τα πράγματα πήγαν ένα βήμα παραπέρα. Το 2019 η κυβέρνηση της Σκωτίας ανακοίνωσε ότι το 2022 δεν θα ανανεωνόταν η σύμβαση με την ιδιωτική εταιρεία που είχε αναλάβει τη λειτουργία των τρένων. Έτσι την 31^η Μαρτίου 2022, τη λειτουργία των τρένων ανέλαβε η ScotRail, μία εταιρεία που ανήκει στην κυβέρνηση της Σκωτίας.

Σας λένε κάτι όλα αυτά; – Σας θυμίζουν κάτι κοινό με μας;

Η άσχημη κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου στην Ελλάδα δεν βελτιώθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Η ιδιωτικοποίηση των τρένων κάθε άλλο παρά οδήγησε σε ουσιαστικές βελτιώσεις. Μία ιδιωτικοποίηση για την οποία πίεσε η Τρόικα ασφυκτικά από το 2010. Το 2017, η ελληνική εταιρεία σιδηροδρόμων (Trenose) αγοράστηκε από την ιταλική δημόσια εταιρεία Ferrovie Dello Stato Italiane (FS) ως μέρος του τεράστιου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που αποφασίστηκε από τους πιστωτές της Ελλάδας κατά τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης.

Η Κομισιόν υποστήριξε μάλιστα ότι η εξέλιξη αυτή θα ενίσχυε τον ανταγωνισμό και την ποιότητα των υπηρεσιών για τους επιβάτες. Μόνο που τα στοιχεία άλλα λένε.

Η συντήρηση του δικτύου την οποία ανέλαβε η ΕΡΓΟΣΕ είναι ανύπαρκτη, η φύλαξη του δικτύου ελλιπής και οι βλάβες συνεχείς. Πολλά έργα, παραλαμβάνονταν προς χρήση, προσωρινά όχι οριστικά. Ότι χαλούσε δεν υπήρχε αντικατάστασή του. Το 2017 αποκαλύφθηκε κύκλωμα στο οποίο συμμετείχαν και υπάλληλοι του ΟΣΕ που έκλεβε υλικό προς εκποίηση και το πουλούσε στην μαύρη αγορά.

Τον Σεπτέμβριο του 2014 είχε υπογραφεί η σύμβαση 717 για την ανάταξη του συστήματος σηματοδότησης – τηλεδιοίκησης. Αφορούσε το ευρωπαϊκό σύστημα ETCS για την αυτοματοποιημένη λειτουργία του δικτύου. Το 2015, τέθηκε από την τότε κυβέρνηση ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης των όρων της σύμβασης 717, με αποτέλεσμα η εφαρμογή να καθυστερήσει, καθώς δόθηκαν συνολικά επτά παρατάσεις.

Το 2021, ανακηρύχθηκε «Ευρωπαϊκό Έτος Σιδηροδρόμων» από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που μέσω αυτής της πρωτοβουλίας θέλησε να προβάλει τα οφέλη του σιδηροδρόμου ως «ενός βιώσιμου, έξυπνου και ασφαλούς μέσου μεταφοράς το οποίο κινείται μάλιστα στο πλαίσιο της επίτευξης των στόχων του 2050 που αφορούν στην κλιματική αλλαγή που επισημαίνονται στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» 

Στο πλαίσιο αυτό η ΕΡΓΟΣΕ απλώς ενέκρινε νέα παράταση για 16 μήνες της σύμβασης 717, καθώς προέκυψαν επιπλέον εργασίες για την ολοκλήρωση του έργου ύψους 13,3 εκατ. ευρώ. Στόχος ήταν στα τέλη του 2021, με βάση το φιλόδοξο σχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και της ΕΡΓΟΣΕ η προώθηση έξι ταυτόχρονων μεγάλων σιδηροδρομικών έργων που θα συνέδεαν τα λιμάνια με το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας.

Τραγική ειρωνεία: το μεσημέρι της μοιραίας Τρίτης που συνέβη η τραγωδία στην Ελλάδα, είχε πραγματοποιηθεί μία μεγάλη συγκέντρωση στις Βρυξέλλες, με τη συμμετοχή σιδηροδρομικών από 10 χώρες, μπροστά από το κτήριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κεντρικό αίτημα: να σταματήσει η προσπάθεια της Κομισιόν να ιδιωτικοποιήσει περαιτέρω τις δημόσιες σιδηροδρομικές συγκοινωνίες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Επίκεινται αλλαγές διότι οι αντιδράσεις πλέον είναι πολλές. Λέτε να ξαναθυμηθούμε τον Keynes;

Τα συμπεράσματα δικά σας...

ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Το παρόν άρθρο είναι αφιερωμένο στην μνήμη των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών, ελπίζοντας να είναι το τελευταίο. Η ιστορία πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψη, ώστε να είναι οδηγός για να γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες για διορθώσεις στις ελλείψεις. Με την ζωή δεν πρέπει να «παίζει» κανείς.

Παναγιώτης Ράγγος

Λογιστής Φοροτεχνικός Α΄ Τάξης - Οικονομολόγος

Κωνσταντίνου Θεοτόκη 9-11141 Πατήσια Αθήνα

τηλ.: +30 210 201 6885

κιν.: +30 697 242 7880

Email : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.