Μαζικές διασταυρώσεις με στόχο τον εντοπισμό φορολογούμενων οι οποίοι ενώ εμφανίζουν εισοδήματα στην περιοχή των 10.000 έως 20.000 ευρώ έχουν καταναλωτικές δαπάνες που φθάνουν ή ακόμη και ξεπερνούν τις 100.000 ή τις 200.000 ευρώ.
Στο ραντάρ του φοροελεγκτικού μηχανισμού βρίσκονται πάνω από 2,8 εκατομμύρια φορολογούμενοι με εισοδήματα από 10.000 – 20.000 ευρώ που ανήκουν σε όλες τις κατηγορίες (μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και εισοδηματίες).
Που θα επικεντρωθεί ο έλεγχος
Ο έλεγχος θα επικεντρωθεί σε ηλεκτρονικές πληρωμές αγαθών και υπηρεσιών, αγορές περιουσιακών στοιχείων (ακινήτων, αυτοκινήτων κτλ.), δάνεια, μεταβολές στις καταθέσεις, συναλλαγές με πιστωτικές κάρτες, δαπάνες σε ιδιωτικά θεραπευτήρια, δίδακτρα σε ιδιωτικά σχολεία, ασφαλιστήρια συμβόλαια, πληρωμές λογαριασμών κινητής τηλεφωνίας και ηλεκτρικού ρεύματος που υπερβαίνουν το ποσό των 1.000 ευρώ, ακόμα και για κρατήσεις σε ακίνητα τύπου Airbnb. Με την αντιπαραβολή των δηλωθέντων εισοδημάτων με το κόστος διαβίωσης, η ΑΑΔΕ στοχεύει στον εντοπισμό φορολογουμένων που κρύβουν τα πραγματικά τους εισοδήματα καθώς εμφανίζουν πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δαπάνες και στα έσοδά τους.
Στη συνέχεια μετά την συλλογή των στοιχείων ο ελεγκτικός μηχανισμός θα προχωρήσει σε περαιτέρω έλεγχο στις περιπτώσεις εκείνες όπου υπάρχουν ενδείξεις ότι τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν καλύπτουν τις δαπάνες διαβίωσης ή την προσαύξηση περιουσίας.
Στο στάδιο αυτό, θα αξιοποιηθούν έμμεσες τεχνικές που αφορούν την ανάλυσης της ρευστότητας του φορολογούμενου, την καθαρή θέση, το ύψος των τραπεζικών καταθέσεων και των δαπανών σε μετρητά και με βάση τα οποία η φορολογική διοίκηση προσδιορίζει το ποσό του φόρου που αναλογεί κατ’ εκτίμηση.
Οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου
Οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου που χρησιμοποιούνται είναι οι εξής:
→ Η αρχή των αναλογιών
Με την μέθοδο αυτή προσδιορίζονται τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, οι εκροές και τα φορολογητέα κέρδη του ελεγχόμενου προσώπου βάσει αναλογιών και ιδίως, του περιθωρίου μικτού κέρδους.
→ Η αρχή ανάλυσης ρευστότητας του φορολογούμενου
Η τεχνική προσδιορίζει τη φορολογητέα ύλη αναλύοντας τα έσοδα (φορολογητέα και μη), τις αγορές και δαπάνες (επαγγελματικές, ατομικές και οικογενειακές) και τις αυξήσεις και μειώσεις των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων (επαγγελματικών, ατομικών και οικογενειακών) του φορολογούμενου φυσικού προσώπου.
→ Η αρχή της καθαρής θέσης του φορολογούμενου
Η τεχνική αυτή αναδημιουργεί το οικονομικό ιστορικό του φορολογούμενου φυσικού προσώπου και προσδιορίζει φορολογητέα ύλη, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τα διαθέσιμα κεφάλαια προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά, τις διάφορες απαιτήσεις προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές (ενεργητικό), τις υποχρεώσεις προσωπικές, οικογενειακές ή επαγγελματικές (παθητικό), τις ατομικές, οικογενειακές και επαγγελματικές δαπάνες ως και τα εισοδήματα από λοιπές πηγές (ατομικά και οικογενειακά).
→ Η αρχή της σχέσης τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών
Με την μέθοδο αυτή προσδιορίζονται τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα αξιοποιώντας τη σχέση της τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών.
→ Η αρχή του ύψους των τραπεζικών καταθέσεων και των δαπανών σε μετρητά
Η τεχνική αυτή προσδιορίζει φορολογητέα ύλη παρακολουθώντας την κίνηση των (διαθεσίμων) κεφαλαίων του φορολογούμενου, του/της συζύγου και των προστατευομένων μελών αυτών, είτε με την κατάθεση αυτών σε χρηματοπιστωτικούς λογαριασμούς είτε με την ανάλωση τους σε διάφορες συναλλαγές με χρήση μετρητών.
Οι φορολογούμενοι που θα εντοπιστούν με μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των δηλωθέντων εισοδημάτων και των δαπανών που έχουν πραγματοποιήσει θα κληθούν να δώσουν διευκρινήσεις και όσοι δεν τεκμηριώσουν τη νομιμότητα των ποσών που δαπάνησαν, θα κληθούν να καταβάλουν φόρο 33% στη διαφορά των εισοδημάτων, πρόστιμο 50% στη διαφορά των φόρων, και προσαυξήσεις για εκπρόθεσμη καταβολή.
Πιστοποιημένος Εσωτερικός Ελεγκτής